Stare przepisy

Wziąć 4 funty cielęcych nóżek, 12 funtów baraniny,
3 funty cielęcego mięsa, 12 funtów wołowego, (jeżeli jest zając lub parę cietrzewi) porąbać to wszystko na kawałki, przemyć, włożyć do kociołka tak, aby połowa jego mięsem była zajęta, nalać pełen wody i gotować na niewielkim ogniu, zdejmując szum bezustannie. Skoro mięso dostatecznie się ugotuje, przecedzić buljon przez sito, wycisnąć mięso i znowu włożyć do rądla, zalać pełno wrzątkiem, gotować aż mięso rozejdzie się na miazgę, znowu buljon przecedzić, wycisnąć mięso, zlać oba buljony razem, postawić na zimnie, a nazajutrz wyrzuciwszy z misy, zerznąć z wierzchu i ze spodu tłustość, włożyć oczyszczony buljon do rądla i pomału ogrzewać. Zbić lekką pianę z 6-ciu białków, wlać do buljonu, dołożywszy trochę soli, poczem zagotować i przecedzić przez serwetę. Na koniec znowu gotować na małym ogniu aż do zgęstnienia z ostrożnością, aby nie przypadł do rądla, poczem rozlać płasko do fajansowych naczyń, a skoro ostygnie, Nałożyć na blachę i wstawić na noc do letniego pieca. Jeżeli od razu nie wyschnie, powtarzać to razy kilka.
W czasie pierwszego gotowania buljonu, można włożyć różnych korzeni według upodobania.

Przepis pochodzi z książki kucharskiej
„KUCHARKA LITEWSKA”
Przepisy gruntowne i jasne
własnem doświadczeniem sprawdzone.
„W. A. L. Z. (Wincentyna A. L. Zawadzka)”
(WILNO 1881)