Marcepany
Funt migdałów słodkich i kilkanaście gorzkich sparzyć, wyłuskać, obsuszyć i utrzeć na tarce. Funt miałkiego cukru zmięszać z utartemi migdałami i ucierać w donicy zakrapiając różaną wodą tyle tylko, aby się utworzyła dość gęsta massa. Tak przyrządzone ciasto zostawić na noc w zimnem miejscu, a na drugi dzień wyłożyć na stolnicę wysypaną bardzo miałkim cukrem rozwałkować na grubość pół palca i wykrawać różne figury, gwiazdy, serca, okładać je wązkiem rantem z tego samego ciasta, który się przylepia za pomocą posmakowania różaną wodą. Zrobione marcepany położyć na deseczkę przykrytą papierem, deseczkę tę obstawić czterema kawałkami drzewa, postawić na nich blachę z żarzącemi węglami i trzymać tak długo, dopóki marcepany nie zaczną żółknąć z wierzchu, spodnia zaś ich część
ostanie zupełnie białą. Po wystudzeniu nałożyć je lukrem pomadkowym, a skoro ten oschnie z wierzchu, ubrać suchemi konfiturami.
Przepis pochodzi z książki kucharskiej
„PRAKTYCZNY Kucharz Warszawski”
zawierający 1503 przepisy różnych potraw
oraz pieczenia ciast i przygotowywania zapasów spiżarnianych.
(Warszawa 1886)
numer przepisu: 973
