Sery zwyczajne

Po zebraniu śmietany stawiają się garnki z dzieżkami na bardzo umiarkowanem cieple, najwięcej 40° Reaumura, najlepiej wstawić w piec po wyjęciu z niego chleba. Gdy się zupełnie serwatka oddzieli, wyjmuje się dzieźki z pieca i zostawia do zupełnego wystygnięcia, następnie zlewa się twaróg w czyste kończate worki, które gdy ścieknie z nich serwatka, kładą się na stolnicy pochyło postawionej i przyciskają deseczką i kamieniem z początku lekko, później coraz mocniej i po upływie 12 godzin sery wyjmują się ze środka, lekko solą i suszą się w lecie w miejscu przewiewnem, w zimie zaś w blizkości pieca. Wysuszone przechowywać w garnkach glinianych przekładane słomą, i gdy nieco spleśnieją obmyć serwatką i znów obsuszyć.

 

Przepis pochodzi z książki kucharskiej
„PRAKTYCZNY Kucharz Warszawski”
zawierający 1503 przepisy różnych potraw
oraz pieczenia ciast i przygotowywania zapasów spiżarnianych.
(Warszawa 1886)

numer przepisu: 1412

Comments are closed.