Chleb
Proporcya: na garniec mąki, kwarta wody.
Z sześciu garncy mąki należy dwa rozczynić sześciu kwartami letniej wody, resztę zostawić do zamieszenia. Przy rozczynieniu wsypać garść soli i tyleż kminu, rozmieszać i postawić w cieple na noc. Skoro tak podejdzie, że znowu opadać zacznie do miary jak było przy rozczynieniu, wziąć pozostałe, cztery garnce mąki (zostawując trochę do rozwałkowania) wymiesić mocno, aby ciasto pulchne było. Jeżeliby było za gęste, wlać trochę piwa letniego. Nadto rzadkie po tem się poznaje, kiedy odgarnąwszy w jedną stronę, ciasto wdół się usuwa. Skoro podejdzie do miary jak było przy kwaśnieniu lub więcej, brać go tyle jak na bułkę, wałkować na stole posypanym mąką, nadając formę podługowatookrągłą lub w górze spiczastą, zwilżyć letniem piwem, a skoro wszystkie będą gotowe i podejdą na stole, pokłóć słomką po kilka dziurek z wierzchu i w piec wsadzić, polewając każdą bułkę wodą wrzącą.
NB. Przed wsadzeniem należy piec wyprobować, wsypując doń Otrębie. Jeżeli się zarumienią, a nie poczernieją, natenczas chleb wkładać. Jeżeliby się mocno zarumieniły, odkryć deskę i komin; w przeciwnym razie, żaru na przód pieca przygarnąć.
Gdy się chleb dobrze opiecze, przesadzić te bułki co były na przodzie dalej, a dalsze na przód, odwilżając je przed piecem letniem piwem.
Po wybraniu ciasta z dzieży, wdać do niej trochę zimnej wody, ażeby nie zaschła, potem przepłókać ciepłą wodą, a kwas będzie dobry i dzieża czysta.
Dzieża nowa, lub zepsuta zaparzaniem zbyt gorącą wodą, wyciera się cebulą z solą.
Przepis pochodzi z książki kucharskiej
„KUCHARKA LITEWSKA”
Przepisy gruntowne i jasne
własnem doświadczeniem sprawdzone.
„W. A. L. Z. (Wincentyna A. L. Zawadzka)”
(WILNO 1881)
