Stare przepisy

Utrzeć na tarce ser zwyczajny, przesiać przez sito i wsypać do dzieżki. Na parę dni przedtem utłuc liścia chrzanowego, wycisnąć z niego sok przez płótno i zostawić żeby się ustał, wtenczas zlać wodę, która się na wierzchu zbierze, a sok gęstawy na spodzie osiadły rozmięszać w połowie z kwartą gęstej śmietany, zlać to na 4 funty tartego sera złożonego w dzieżce, wyrobić go i wymięszeć dobrze, doprowadzając do gęstości zwyczajnego twarogu. Do tej massy wsypać 4 łuty utłuczonego i przez gęste sito przesianego zioła fenum grecum, zakryć naczynie i postawić na 12 godzin w miejscu miernie ogrzanem. Na drugi dzień, gdy ser zgęstnieje, rozrzedzić go znów śmietaną rozwiedzioną sokiem chrzanowym, uważając, aby ta massa była gęstości zwykłego twarogu, przez 6 dni trzymać ją w miejscu ciepłem, mieszając codzień po dwa razy i dodając śmietany za
prawionej chrzanowym sokiem jeśli ser okaże się za gęsty. Nakoniec włożyć go do worka, położyć pod lekką prassę, a potem, nie wyjmując z worka, powiesić w cieniu na powietrzu, dopóki zupełnie nie uschnie.

Przepis pochodzi z książki kucharskiej
„PRAKTYCZNY Kucharz Warszawski”
zawierający 1503 przepisy różnych potraw
oraz pieczenia ciast i przygotowywania zapasów spiżarnianych.
(Warszawa 1886)

numer przepisu: 1423