Sadło
Sadło albo się przetapia na szmalec, co trzeba usku-tecznić zaraz po ostygnięciu gadła, które się kraje na
kawałki i gotuje w rądlu na wolnym ogniu, odlewając przez sitko wytopioną tłustość w gliniane naczynie, gdzie przez długi czas daje się przechować bez soli, albo posoliwszy obficie wszystką białą surową tłustość, obkrawa się ją okrągło, mniejsze kawałki kładzie się w środek, zwija bardzo mocno, uważając aby błona była na wierzchu, nadaje się sadłu formę owalną, zaszywa jak najmocniej zaciskając i przechowuje w przewiewnem suchem miejscu.
Przepis pochodzi z książki kucharskiej
„PRAKTYCZNY Kucharz Warszawski”
zawierający 1503 przepisy różnych potraw
oraz pieczenia ciast i przygotowywania zapasów spiżarnianych.
(Warszawa 1886)
numer przepisu: 1011
