Ocet domowy
Do 3 kwart wody miękkiej zagrzanej w miedzianem polewanem naczyniu, dodać 6 łutów drobno umielonej soli winnej i 9 łutów zwyczajnego miodu. Do tego dolać 3 i pół kwart wody zimnej, pół kwarty dobrej wódki żytniej i wymięszawszy razem dobrze, wlać do dużego gąsiora, dodając jeszcze ćwierć funta razowego chleba zmoczonego pół kwartą octu. Skłócić razem, butelki nie zatykać korkiem, tylko ją obwiązać płótnem i po-stawić blizko pieca. Po upływie 8 tygodni tak przyrządzony płyn zamieni się w dobry i tęgi ocet, który z najlepszym winnym octem porównany być może. Ocet ten bywa z początku mętny, można go więc przez flanelę lub bibułę scedzić do mniejszych butelek, a na ten sam zakwas wlać wyżej wymienioną proporcyę wody. miodu i wódki, nie biorąc już octu i chleba, który zostaje w butelce. Z tej proporoyi będzie 6 kwart octu Chcąc octu nadać kolor, należy zafarbować go karmelem lub sokiem malinowym albo wiśniowym.
Przepis pochodzi z książki kucharskiej
„PRAKTYCZNY Kucharz Warszawski”
zawierający 1503 przepisy różnych potraw
oraz pieczenia ciast i przygotowywania zapasów spiżarnianych.
(Warszawa 1886)
numer przepisu: 1139
