Stare przepisy

Zacząwszy karmić indyka przed Wielkanocą, daje mu się codzień, zwiększając od 1 do 27 orzechów włoskich, potem znów zmniejsza się, aby skończyć na 1. Następnie jak pierwej po 1 codzień przyczyniać, po 27 dniach po jednemu umniejszać. Indyk nie powinien siedzieć ale chodzić swobodnie. Oprócz orzechów dawać można mu pszenicę lub hreczkę, lecz zawsze zrana. Orzechy całe muszą być niezbyt wielkie, takowe macza się w wodzie i wkłada się indykowi w gardło, a on połknie i nic jego gardłu szkodzić nie będzie.
Także dobrze ukarmiają się indyki następującym sposobem: zgotować jaglanej kaszy na mleku gęsto, porobić gałki i temi napychać indyka, aby pełne było gardło, nie pierwej jednak drugi raz karmić, aż te gałki strawi, że ich nic w gardle nie będzie. Dobrze robić gałki z pszennej mąki razowej wysianej, a także dobrze grysem zamięszanym z wodą. Na stół wielkanocny bierze się do karmienia indyk dwu letni, bo taki lepiej się utuczy, chcąc aby
indyk był tłusty, trzeba zaczynać karmić pierwszego tygodnia postu.

Przepis pochodzi z książki kucharskiej
„PRAKTYCZNY Kucharz Warszawski”
zawierający 1503 przepisy różnych potraw
oraz pieczenia ciast i przygotowywania zapasów spiżarnianych.
(Warszawa 1886)

numer przepisu: 800