Pachnidło
Wziąść w równej ilości ziela: cząbru, szałwii, ruty, mięty, bazyliki, hyzopu z kwiatem, melisy, kwiatu róży, goździków, lawendy, obrać liście i kwiaty przesuszyć na stołach cienko rozpostarte w cieniu, zmięszać wszystko razem i poskładać w przygotowane suche słoje szklanne lub kamienne Następnie bierze się korzenia fiołkowego łutów 2, goździków, cynamonu, pieprzu angielskiego, piżma po łucie 1, kuchennej soli miałko utłuczonej i dobrze wysuszonej funtów 2, tłucze się to wszystko z osobna miałko i mięsza razem, pakują się zioła do słoja na cal grubości i ugniótłszy dobrze, nasypuje się tej soli z korzeniami mięszanej, tak, iżby przykryła zioła, potem znów idą zioła i znów sól, aż się napełni słój upakowawszy dobrze rękami, zawiązuje się pęcherzem, po 8 dniach wyjmuje się na stół, wymięsza dobrze i na nowo pakuje się, uważając, w razie jeśliby mieszanina była sucha, trzeba więcej soli przysypać dla nadania jej wilgoci. Chcąc napełnić przyjemnym zapachem pokoje, otworzy się naczynie i tak otwarte zostawić przez kilka godzin; porobiwszy materacyki z tej mieszaniny można włożyć do bielizny lub sukien dla nadania im przyjemnego zapachu.
Przepis pochodzi z książki kucharskiej
„PRAKTYCZNY Kucharz Warszawski”
zawierający 1503 przepisy różnych potraw
oraz pieczenia ciast i przygotowywania zapasów spiżarnianych.
(Warszawa 1886)
numer przepisu: 1502
