O zwierzynie
Sarny najlepsze są latem i ku jesieni. Mięso z nich najsmaczniejsze jest od trzech lat, co poznać można po tłustoóci grubej i połyskującej.
Zające podają się późną jesienią i w zimie. Poznaje się młodego zająca po skokach przednich, które łatwo zgiąć i złamać można, prócz tego młode mają kolana grube, szyję krótką i uszy miękkie.
Dziki dobre w pierwszych zimowych miesiącach.
Kuropatwy najlepsze są do roku. Młode mają skórkę na nogach ciemno-żółtą, u starych jest skórka sinawa lub ciemno-srebrna. Oprócz tego można się o wieku kuropatwy przekonać po piórach, u młodej są pióra nieco spiczaste, u starych okrągłe.
Dla rozpoznania kruchości drobnego dzikiego ptactwa, należy uważać czy na udku i pod skrzydłem skóra jest miękka.
Przepis pochodzi z książki kucharskiej
„PRAKTYCZNY Kucharz Warszawski”
zawierający 1503 przepisy różnych potraw
oraz pieczenia ciast i przygotowywania zapasów spiżarnianych.
(Warszawa 1886)
numer przepisu: 790