Nuga waniljowa

Ingredjencye do nugi: Orzechów włoskich lub laskowych pół funta grubo utłuczonych i podsuszonych do kruchości w piecu. Migdałów słodkich oparzonych, pokrajanych i wysuszonych też pół funta. Pistacyj oparzonych, wzdłuż pokrajanych (lecz niepodsuszonych) ćwierć funta.
Sposób robienia: wziąć trzy ćwierci funta cukru, pobić na drobne kawałeczki, wsypać do rądelka, zalać wodą aby objęło, postawić na dużym ogniu i gotować do słabego karmelu. Zagotować pół funta miodu, wlać do wrzącego cukru, dobrze wymięszać i odstawić, aby trochę przestygło. Ubić doskonałą pianę z 15-tu białków w dużym rądlu, i bijąc wlewać jak niteczką gorący cukier z miodem, postawić na lekki ogień i mieszać ciągle drewnianą łopatką, aby do dna i brzegów nie przystawało; wsypać trochę ususzonej i stłuczonej miałko wanilii, mieszając to wszystko przez dwie godziny, póki nie zacznie gęstnieć i nie zmniejszy się tej massy do połowy. Wtenczas zacząć probować biorąc odrobinę tej massy na szypulkę z drzewa i wkładając ją do zimnej wody, a skoro będzie tak giętką jak surowe drożdżowe ciasto, wtenczas wsypać wszystkie ingredjencye mieszając ciągle, po czem kłaść gorącą massę na opłatek, nakryć drugim i położyć w suchem miejscu. Potem krajać na kawałki.

 

Przepis pochodzi z książki kucharskiej
„KUCHARKA LITEWSKA”
Przepisy gruntowne i jasne
własnem doświadczeniem sprawdzone.
„W. A. L. Z. (Wincentyna A. L. Zawadzka)”
(WILNO 1881)

Comments are closed.